ابزارهای نشانه گذاری در خیاطی
آموزش موجود در این مقاله برای کمک به شما در ابزارهای نشانه گذاری در آموزشگاه خیاطی ایده می باشد. امیدواریم از این مطلب لذت ببرید و نظرات خود را با ما در میان بگذارید.
ابزارهای نشانه گذاری در خیاطی
نشانه های چاپ شده بر روی الگوها باید به پارچه منتقل شوند تا جایگاه درزها و جیب ها، سوراخ های دکمه، ساسون ها، سجاف ها و پلیسه ها کاملا مطابقت داشته باشند. هدف اصلی این است که علائمی را ایجاد کنید که به طور دائم باقی نمانند و پارچه را خدشه دار نکنند اما در طول کار نیز قابل مشاهده باشند. این امر ضروری است که همیشه ابزار نشانه گذاری را از قبل امتحان کنید.
گچ یا صابون:
گچ از روی اکثر پارچه های صاف و نرم به راحتی پاک می شود. بهتر است ابتدا امتحان کنید تا ببینید آیا علامت گچ را مشاهده می کنید و آیا با دست کشیدن به پارچه علامت گچ از بین میرود یا خیر.
اگر جای گچ هنوز قابل مشاهده می باشد باید فقط در پشت پارچه از آن استفاده کنید. البته که اثر گچ باید روی پارچه ظاهر شود اما نباید به طور ماندگار باقی بماند. برخی از گچ ها دارای قسمت مومی می باشند که به همین خاطر می توانند قالب یک مداد یا یک تراشه را به خود بگیرند. همیشه گچ را بر روی یک تکه از پارچه آزمایش کنید تا ببینید آیا لکه ای از موم باقی می ماند یا خیر.
گچ در مدل های تراشه کوچک کیک مانند، مدادی، مداد کارتریجی (فشنگی)، و پخش کننده با رنگ های مختلف در دسترس می باشد (شکل 1). مدادهای کارتریجی با گچ، تا حداکثر 8 رنگ نیز موجود می باشند. برخی از آن ها دارای یک برس برای پاک کردن نشانه ها نیز می باشند. بهتر است این مدادها را با یک مدادتراش دستی تیز کنید. اگر سر گچ خیلی تیز باشد باعث می شود که نوک آن به راحتی بشکند.
هنگامی که یک گچ را روی پارچه می کشید یک خط پودری ریز را از خود به جای می گذارد (شکل 2). برای علامت گذاری فاصله درزها یا خطوط موازی، میتوانید از یک کارتریج دو چرخ استفاده کنید و در صورت لزوم میتوانید فضای بین چرخ ها را تنظیم کنید.
برای ابزار علامت گذاری جایگزینی میخواهید؟ از یک تکه صابون سفید رنگ مخصوص دست استفاده کنید. علائم و نشانه ها به وسیله صابون دست پاک نمی شوند اما زمانی که پارچه با اسفنج پاک شود یا مورد شست و شو قرار گیرد، از بین می روند.
تنها از صابون سفید استفاده کنید و به صورت دورهای لبه های صابون را به وسیله تراشیدن آن ها با یک کارد نوک تیز یا مالیدن لبه ها به یک سمباده یا بتن، تیز کنید.
قلم های علامت گذاری پارچه:
کاغذ الگو و رولت خیاطی:
کوک شُل:
کوک شل، علامت هایی هستند که با نخ زده می شوند و نخ های متضاد نیز دارند. آنها به راحتی از بین می روند و به خصوص برای پارچه هایی که با قلم، گچ یا کاغذ الگو لکه دار می شوند موثر است. اگرچه اینکار را می توان با همه نخ ها انجام داد اما نخ 6 لایه ابریشمی گلدوزی یا نخ کوبلن دوزی استقامت بیشتری نسبت به نخ های نرم دارند. قبل از استفاده از نخ، مطمئن شوید که دارای رنگ ثابت می باشد. نخ را بدوزید اما آن را گره نزنید (اگر از نخ های معمولی خیاطی استفاده میکنید آن را دولا کنید). سوزن را از الگو و هر دو لایه ی پارچه عبور دهید. سوزن را در حدود 8/1 اینچ از قسمت درج، بالا آورده سپس نخ را به سمت بالا بکشید. هر نخ را با یک دنباله با اندازه 2 اینچ برش بزنید و برای علائم بیشتر همینکار را تکرار کنید. سپس سوزن ته گردها و الگو را بدون بیرون کشیدن نخ ها جدا کنید. لایه های پارچه را در حدود 2 اینچ پهن (باز) کنید و همه نخ ها را تا نصف برش بزنید. سپس دنباله نخ ها را تا اندازه 4/1 اینچ یا 2/1 اینچ برش دهید (شکل 5).
علامت گذاری با قیچی :
از آنجا که اغلب از کاترهای غلتکی استفاده می شود، برش دادن چرت الگو دقیق و کاربردی نمی باشد. چرت ها را در امتداد خط برش قطع کنید. سپس با یک قیچی تیز، به اندازه 8/1 اینچ تا مرکز چرت برش بزنید. برای علامت زدن انتها، یا پایه ی ساسون، پلیسه ها و چین ها اگر به خط درز می رسند، از علامت گذار چرت استفاده کنید. و به راحتی در حین خیاطی برش ها را تطبیق دهید.
امیدواریم با خواندن این آموزش مهارت های لازم رو در زمینه ابزارهای نشانه گذاری در خیاطی کسب کرده باشید.