تاریخ و تمدن پوشاک ایران
تاریخ و تمدن پوشاک ایران یکی از بخشهای مهم و جذاب فرهنگ و تاریخ این سرزمین است که نشاندهنده ذوق، سلیقه، و هنر مردمان ایران در طول تاریخ میباشد.
پوشاک ایرانی در طول تاریخ دستخوش تغییرات و تحولات زیادی شده که متأثر از عوامل مختلفی همچون جغرافیا، اقلیم، دین، و ارتباطات فرهنگی با سایر ملتها بوده است. در ادامه به بررسی اجمالی تاریخ پوشاک در ایران میپردازیم:
دوره پیش از اسلام
1. تمدن ایلامی (3300–539 قبل از میلاد):
– پوشاک ساده و اغلب از پشم و پارچههای دستبافت.
– مردان و زنان پوشاکی بلند و گشاد به تن داشتند.
2. دوره هخامنشیان (550–330 قبل از میلاد):
– پوشاک با جزئیات و تزئینات بیشتر.
– استفاده از شالهای بلند، شنل، و کلاههای مخروطی.
– پوشاک رسمی شامل کتهای بلند و شلوارهای تنگ.
3. دوره اشکانیان (247 قبل از میلاد–224 میلادی):
– تغییرات قابل توجه در سبک پوشاک.
– استفاده از کتهای کوتاه، شلوارهای چسبان، و چکمههای بلند.
4-دوره ساسانیان (224–651 میلادی):
– استفاده گسترده از پارچههای ابریشمی و مخمل.
– لباسهای مجلل با تزیینات زرین و نقوش گلدار.
– پوشش کامل بدن برای زنان.
دوره اسلامی
- دوره اولیه اسلامی (قرون 7 تا 10 میلادی):
– ترکیب عناصر اسلامی با سنتهای ایرانی.
– استفاده از چادر و روسری برای زنان.
- دوره اولیه اسلامی (قرون 7 تا 10 میلادی):
- دوره سلجوقیان (1037–1194 میلادی):
– پوشاک با طرحهای هندسی و گلدار.
– استفاده از کلاههای مختلف و عمامه.
- دوره سلجوقیان (1037–1194 میلادی):
- دوره صفویان (1501–1736 میلادی):
– شکوفایی هنر و صنعت نساجی.
– استفاده گسترده از پارچههای ابریشمی با طرحهای پیچیده.
– لباسهای رسمی و تشریفاتی با تزیینات فراوان.
- دوره صفویان (1501–1736 میلادی):
- دوره قاجاریان (1789–1925 میلادی):
– استفاده از شلوارهای گشاد و دامنهای بلند برای زنان.
– کلاههای خاص مانند «کلاه نمدی» برای مردان
- دوره قاجاریان (1789–1925 میلادی):
دوره معاصر
- دوره پهلوی (1925–1979 میلادی):
– تغییرات گسترده در پوشاک به دلیل غربگرایی.
– کاهش استفاده از پوششهای سنتی و جایگزینی با لباسهای مدرن.
- دوره پهلوی (1925–1979 میلادی):
- دوره جمهوری اسلامی ایران (1979 تاکنون):
– بازگشت به پوششهای سنتی و اسلامی.
– استفاده از چادر و مانتو برای زنان و کت و شلوار برای مردان.
- دوره جمهوری اسلامی ایران (1979 تاکنون):